Obowiazek ubezpieczenia

Obowiązek ubezpieczenia powstaje z dniem oznaczonym w umowie jako dzień jej wykonywania, a ustaje z dniem rozwiązania lub wygaśnięcia umowy. Ubezpieczenie to obejmuje również osoby współpracujące (członków najbliższej rodziny oraz osoby pozostające we wspólnocie domowej z osobą, która zawarła umowę), jeżeli współpracują stale: w wymiarze co najmniej połowy czasu pracy obowiązującego pracowników jednostki, która zawarła taką umowę, oraz pod warunkiem wyrażenia zgody przez tę jednostkę. Składkę opłaca jednostka gospodarki, która zawarła umowę i ubezpieczony. Ubezpieczony po ustaniu obowiązku ubezpieczenia może je kontynuować przez okres nie przekraczający 6 miesięcy, opłacając składkę w całości. Wysokość składki jest zróżnicowana w zależności od zakresu świadczeń. Ubezpieczeni w tym systemie uzyskują prawo do świadczeń zasadniczo takich jak pracownicy, z tym, że prawo do zasiłku chorobowego (z wyjątkiem wypadku przy wykonywaniu umowy) uzyskują dopiero po 6 miesiącach nieprzerwanego ubezpieczenia (okres wyczekiwania) i tylko w razie choroby trwającej nieprzerwanie co najmniej 30 dni (z wyjątkiem wypadku, choroby zawodowej, pobytu w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej, odsunięcia od pracy ze względów sanitarnych); nie przysługuje im renta inwalidzka III grupy oraz zasiłek opiekuńczy i wychowawczy. Jednorazowe odszkodowanie za wypadek lub chorobę zawodową należne jest od jednostki, która zawarła umowę. Określone przedsiębiorstwa (państwowe) opłacają składkę w wysokości wyższej jak za pracowników, i w związku z tym ubezpieczeni w tym systemie korzystają ze świadczeń takich jak pracownicy.