W każdym monopolu — niezależnie od właścicieli kapitału akcyjnego ? istnieje grupa wyspecjalizowanych administratorów i kierowników (menedżerów), odpowiedzialnych za operatywne kierowanie przedsiębiorstwem. Ta grupa?w warunkach rozproszenia kapitału akcyjnego ? wywiera istotny wpływ na całokształt działalności monopolu, w tym także na kształtowanie się jego władz. Ich pozycja (menedżerów) opiera się nie na własności kapitału, chociaż wielu z nich jest właścicielami wielkiego kapitału akcyjnego, lecz na bezpośrednim udziale w rozstrzyganiu spraw korporacji, fachowości i doświadczeniu. O ile więc właściciele kapitału akcyjnego zajmują się operacjami grynderskimi (spekulacją na giełdach papierów wartościowych) – o tyle faktycznymi kierownikami korporacji są wyspecjalizowani menedżerowie. Oderwanie własności kapitału od jakiegokolwiek udziału w działalności produkcyjnej przybiera we współczesnym monopolu nowe znaczenie, większe niż kiedykolwiek w historii kapitalizmu rozmiary. W związku z tym niesłuszne są te koncepcje, które traktują menedżerów jako ponadklasową warstwę technokratów. Stanowią oni w całym tego słowa znaczeniu składową część klasy kapitalistów i to z dwu powodów: po pierwsze ? są oni często -jak wskazywaliśmy ? współwłaścicielami kapitału przedsiębiorstwa, którym kierują; po drugie ? ich dochody są częścią zysków, których maksymalizacja jest celem działalności kierowanych przez nich korporacji.
